Page 14 - •-- สมุดภาพกำแพงเพชร --•
P. 14

ต่อม�มีช�วกะเหร่ยงในบังคับอังกฤษเข้�ม�ทำ�สัญญ�ทำ�ไม้ขอนสักในป่�ท�งด้�น
                                 ี
           ตะวันตกของเมืองกำ�แพงเพชร ช�วกะเหร่ยงมีส่วนสำ�คัญในก�รขับเคล่อนเศรษฐกิจในเมือง
                                                                     ื
                                              ี
           กำ�แพงเพชรผ่�นก�รเป็นพ่อค้�ไม้ ซึ่งทั้งแซภอ (พญ�ตะก่�) และพะโป้ พ่อค้�ไม้ช�วกะเหรี่ยง
           สองพี่น้องในเมืองกำ�แพงเพชรยังได้ทำ�ก�รบูรณปฏิสังขรณ์พระบรมธ�ตุเจดีย์สมัยสุโขทัยภ�ยใน
                                                                     ี
                                              ุ
            ั
                                            ี
                                                                                     ื
           วดพระบรมธ�ตุ ป�กคลองสวนหม�ก ท่ทรดโทรมจนแล้วเสร็จ เป็นเจดย์ทรงพม่�-มอญ เม่อ
           พ.ศ. ๒๔๔๙ ก่อนก�รเสด็จประพ�สต้นเมืองกำ�แพงเพชรของพระบ�ทสมเด็จพระจุลจอมเกล้�
           เจ้�อยู่หัวร�ว ๓ เดือน ปัจจุบันจังหวัดกำ�แพงเพชรยังมีช�วกะเหรี่ยงอ�ศัยอยู่ในท้องที่อำ�เภอ
           คลองล�น และมีประเพณีนมัสก�รพระบรมธ�ตุนครชุมในช่วงวันเพ็ญเดือน ๓ ของทุกปี
                 เม่อมีก�รปฏิรูปก�รปกครองหัวเมืองจ�กระบบกินเมืองเป็นระบบเทศ�ภิบ�ลในรัชสมัย
                   ื
           พระบ�ทสมเด็จพระจุลจอมเกล้�เจ้�อยู่หัว เมืองกำ�แพงเพชรถูกจัดให้อยู่ภ�ยใต้ก�รปกครองของ
                           ึ
                          ์
                           ่
                                                                              ่
                                                                              ี
                                                                           ้
                                           ่
                                           ื
                                                        ่
           มณฑลนครสวรรคซงสถ�ปน�มณฑลเมอ พ.ศ. ๒๔๓๘ ตอม�ใน พ.ศ. ๒๔๕๙ ไดเปลยนสถ�นะ
           เมืองกำ�แพงเพชรเป็นจังหวัดกำ�แพงเพชร
                                                                ื
                 ภ�ยหลังก�รเปล่ยนแปลงก�รปกครองของคณะร�ษฎรเม่อวันท่ ๒๔ มิถุน�ยน พ.ศ.
                                                                     ี
                               ี
           ๒๔๗๕ ในสมัยรัฐบ�ลจอมพล ป. พิบูลสงคร�ม ได้ดำ�เนินก�รตัดเส้นท�งจ�กกรุงเทพมห�นคร
            ึ
           ข้นสู่ภ�คเหนือของประเทศเป็นท�งหลวงแผ่นดินส�ยแรกเม่อ พ.ศ. ๒๔๘๑ คือถนนประช�ธิปัตย์
                                                          ื
           (ต่อม� พ.ศ. ๒๔๙๓ เปล่ยนช่อเป็นถนนพหลโยธิน) ถนนได้ตัดผ่�นพื้นท่จังหวัดกำ�แพงเพชรท�ง
                                  ื
                                                                   ี
                              ี
           ฝั่งตะวันตกของแม่นำ�ปิง ทำ�ให้จังหวัดกำ�แพงเพชรมีสถ�นะเป็นจังหวัดท�งผ่�นจ�กภ�คกล�ง
                           ้
                                                                             ี
           สู่ภ�คเหนือ และนำ�พ�คว�มเจริญท�งด้�นอุตส�หกรรมก�รเกษตรเข้�ม�ในพื้นท่ ทำ�ให้เกิด
                                                                                     ั
                  ้
           โรงง�นนำ�ต�ลและโรงสีข้�ว มีก�รสำ�รวจและขุดบ่อนำ�มันในท้องท่อำ�เภอล�นกระบือ รวมท้ง
                                                                 ี
                                                      ้
                                                                     ิ
           ก�รทำ�ธุรกิจหินอ่อนในท้องท่อำ�เภอพร�นกระต่�ย รถยนต์ชนิดต่�งๆ เร่มถูกนำ�เข้�ม�ใช้เพิ่ม
                                  ี
                                                                      ำ
           จำ�นวนม�กขึ้น ตรงข้�มกับจำ�นวนเรือห�งแมงป่องที่เคยใช้ขึ้นล่องในแม่น�ปิงที่ลดจำ�นวนลง
                                                                      ้
                                                           ี
                 เมอเกิดก�รขย�ยตัวท�งด้�นเศรษฐกิจและมีพื้นท่ร�บกว้�งขว�งเหม�ะแก่ก�รเพ�ะ
                   ่
                   ื
           ปลูก ทำ�ให้จังหวัดกำ�แพงเพชรเป็นเป้�หม�ยสำ�คัญของผู้คนจ�กภ�คตะวันออกเฉียงเหนือหรือ
           ภ�คอีส�นท่ได้อพยพย้�ยถ่นฐ�นเข้�ม�ต้งบ้�นเรือนและประกอบอ�ชีพในจังหวัดกำ�แพงเพชร
                                 ิ
                    ี
                                            ั
           เป็นจำ�นวนม�ก ส่วนใหญ่กระจ�ยอยู่ในท้องที่อำ�เภอข�ณุวรลักษบุรี อำ�เภอคลองล�น อำ�เภอ
           บึงส�มัคคี อำ�เภอทร�ยทองวัฒน� อำ�เภอไทรง�ม และอำ�เภอป�งศิล�ทอง วัฒนธรรมแบบภ�ค
           อีส�นจึงปร�กฏได้ทั่วไปในพื้นที่ท�งตอนใต้ของจังหวัดกำ�แพงเพชร โดยเฉพ�ะในพื้นที่อำ�เภอ
                                                                 ี
                                                        ั
                                                                ี
                                                  ี
           บึงส�มัคคีและอำ�เภอทร�ยทองวัฒน� ช�วอีส�นท่เข้�ม�ต้งรกร�กท่น่มีก�รรักษ�ขนบธรรมเนียม
           ประเพณีด้งเดิมเอ�ไว้ มีวัดทุ่งสนุ่นรัตน�ร�มและวัดถ�วรวัฒน�ใต้เป็นศูนย์กล�งในก�รรักษ�
                   ั
           วัฒนธรรมประเพณีแบบภ�คอีส�น
                 ปัจจุบันจังหวัดกำ�แพงเพชรแบ่งก�รปกครองออกเป็น ๑๑ อำ�เภอ ประกอบด้วย อำ�เภอ
                                                                                     ุ
                                                                          ำ
                                                       ำ
                                                                        ี
                ำ
                                                                   ั
           เมองก�แพงเพชร อำ�เภอไทรง�ม อำ�เภอคลองล�น อ�เภอข�ณุวรลกษบร อ�เภอคลองขลง
             ื
                                                                       ุ
           อำ�เภอพร�นกระต่�ย อำ�เภอล�นกระบือ อำ�เภอทร�ยทองวัฒน� อำ�เภอป�งศิล�ทอง อำ�เภอ
                                                            ี
                                                                              ิ
                                                                                     ี
                         ำ
                                 ั
                                          ื
                   ี
           บงส�มคค และอ�เภอโกสมพีนคร ถอได้ว่�เป็นจังหวดทมคว�มเงียบสงบ เป็นดนแดนท่ม    ี
            ึ
                 ั
                                                        ั
                                                          ่
                                                          ี
                                                                  ี
           คว�มหล�กหล�ยท�งธรรมช�ติและสังคมวัฒนธรรม เป็นดินแดนท่มีคว�มอุดมสมบูรณ์ท�ง
                                                          ี
           ด้�นเกษตรกรรม มีกล้วยไข่เป็นพืชเศรษฐกิจและของฝ�กท่มีชื่อเสียงของจังหวัด และเป็นเมือง
                                                          ี
           ศนย์กล�งก�รท่องเทยวท�งประวตศ�สตร์แห่งหนึง ด้วยมโบร�ณสถ�นเก่�แก่ขน�ดใหญ่และ
            ู
                                                   ่
                                       ิ
                                      ั
                            ี
                            ่
           ทรงคุณค่�จำ�นวนม�กอยู่ในอุทย�นประวัติศ�สตร์กำ�แพงเพชร ซ่งได้รับก�รพิจ�รณ�คัดเลือก                                     Kamphaengphet
                                                               ึ
           จ�กองค์ก�รศึกษ�วิทย�ศ�สตร์และวัฒนธรรมแห่งสหประช�ช�ติ (UNESCO) ให้ขึ้นทะเบียน
           เป็นมรดกโลก เมื่อวันที่ ๑๒ ธันว�คม พ.ศ. ๒๕๓๔ ร่วมกับอุทย�นประวัติศ�สตร์สุโขทัยและ
           อุทย�นประวัติศ�สตร์ศรีสัชน�ลัย
           12   สมุดภาพก�าแพงเพชร
               Ÿ
   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19