Page 8 - :: สมุดภาพ เมืองระยอง ::
P. 8
คำานำา
โดยปกติเวลาหยิบหนังสือขึ้นมาพลิกอ่าน คนทั่วไปมักเพ่งไปที่ภาพประกอบ
ก่อน หากไม่มีภาพจึงจะดูต่อไปที่ข้อเขียน นี่แสดงให้เห็นว่าภาพเป็นตัวดึงดูดที่
สำาคัญมาก
ในประเทศไทย การพิมพ์หนังสือมีมาแต่ครั้งต้นรัชกาลที่ ๑ ตัวอย่างหนังสือ
ที่หลงเหลืออยู่คือ ค�ำสอนคริสตัง ซึ่งพิมพ์เมื่อ พ.ศ. ๒๓๒๙ และมีภาพแกะไม้เพียง
ภาพสองภาพ แต่ก็ทำาให้คนสนใจไม่น้อย
การพิมพ์สมุดภาพโดยตรง อาจเริ่มมีเมื่อประมาณต้นรัชสมัยพระบาทสมเด็จ
พระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว เพราะมีผู้โฆษณาในหนังสือสยามมวย พ.ศ. ๒๔๕๘ ว่าจะ
พิมพ์สมุดภาพพระบรมฉายาลักษณ์ รัชกาลที่ ๕ จำาหน่าย แต่จนบัดนี้ก็ยังไม่มีใคร
พบหนังสือเล่มนั้น
หนังสือสมุดภาพมีความจำาเป็นสำาหรับประเทศไทย เพราะที่ผ่านมาเราพิมพ์
หนังสือรวมข้อเขียนกันมาพอสมควรแล้ว แต่ไม่ค่อยทำาหนังสือสมุดภาพ เมื่อต้องการ
ศึกษาหน้าตาของบุคคล - สถานที่ - เหตุการณ์ต่างๆ ก็ทำาให้มีปัญหามาก โดยเฉพาะ
ในต่างจังหวัด
พ.ศ. ๒๕๖๐ นายปิยะ ปิตุเตชา นายกองค์การบริหารส่วนจังหวัดระยอง
เล็งเห็นความสำาคัญของการจัดทำาสมุดภาพ จึงมอบหมายให้คณะทำางานดังปรากฏใน
ตอนต้นเล่ม ออกเก็บข้อมูลภาพเก่า ข้าวของ และภาพจิตรกรรมฝาผนัง ตามบ้านเรือน
วัดวาอาราม และสถานที่ราชการ มารวมพิมพ์ จึงได้เกิดหนังสือชื่อ “สมุดภาพเมือง
ระยอง” ขึ้น
ภาพของจังหวัดระยองในแวบแรกที่คนทั่วไปนึกถึง น่าจะได้แก่ เรื่องราว
เกี่ยวกับสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช อนุสาวรีย์สุนทรภู่ที่อำาเภอแกลง หาดทรายขาว
บนเกาะเสม็ด สวนทุเรียน และความเป็นเมืองโรงงาน หรือนิคมอุตสาหกรรม ซึ่งจัดเก็บ
ภาษีได้เป็นจำานวนมหาศาล ฯลฯ
ความจริงจังหวัดระยองยังมีของดีอีกหลายอย่าง แต่เราอาจหลงลืมหรือได้ยิน
แต่ชื่อ เช่น ปากนำ้าระยอง หนังใหญ่วัดบ้านดอน หนังตะลุงวัดเขากระโดน ตลาดเก่า
และทุ่งโปรงทอง อำาเภอแกลง (ต้นโปรงซึ่งอยู่ชายทะเลต้องแสงอาทิตย์ยามเช้า และ
ยามเย็นเห็นเป็นสีทอง) อุทยานเขาแหลมหญ้า เกาะมันนอกซึ่งมีชายหาดและนำ้าทะเล
แสนสวย แหลมแม่พิมพ์ที่มีหาดทรายยาวสีขาว เป็นต้น
6 สมุดภาพเมืองระยอง
